دروغ های مهربون

دو سال به خاطر اون دوستت دارم اولی که گفت مثل کور و کرها و از روی عادت گفتم دوستت دارم...

تصمیم گرفتم هیچ دروغی نگم... تصمیم گرفتم جو گیر نشم و وقتی یه نفر فرت بهم گفت دوستت دارم منم مثل ابله های کمبودی فرت بهش نگم دوستت دارم... چند سال گذشت...

وقتی گفت خیلی دوستت دارم بعد از چند وقت بهش گفتم منم تو رو دوست دارم اما یه کوچولو... فکر کردم و گفتم... با اطمینان گفتم...

فهمیدم که مقیاس ما آدم ها با هم فرق میکنه... شاید مفهوم کم برای من خیلی بیشتر از مفهوم خیلی تو باشه.

تعارف که نداریم... آدمیزاد نیاز به محبت داره... نیاز داره هم محبت ببینه هم محبت بکنه... سیر شدن هم تو کارش نیست... مثل غذا باید تکرار بشه...

اما خداییش وقتی این عزیزم ها و کلمات قشنگ و... رو میبینم هم دلم میخواد هم دلم نمیخواد...

از دروغ متنفرم. حتی از دروغ های مهربون...